Το »οικογενειακό συμβούλιο»

Το  οικογενειακό συμβούλιο

Ένας τρόπος να έρθουν πιο κοντά οι γονείς με τα παιδιά τους είναι η οργάνωση του»οικογενειακού συμβουλίου»μια φορά το μήνα ή όσο συχνά κρίνετε εσείς απαραίτητο.

Η ιδέα είναι η εξής: Όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται μαζί γύρω από ένα τραπέζι. Ζητάμε από πριν στα παιδιά να έχουν γράψει σε δικό τους χαρτάκι τι ζητούν από εμάς τους γονείς και από τα αδέρφια τους. Αντίστοιχα κρατάμε τις δικές μας σημειώσεις για θέματα που μας δυσκολεύουν (πχ. τα παιδιά δεν στρώνουν τα κρεβάτια τους ή δεν μιλούν ευγενικά-τσακώνονται μεταξύ τους) . Ένας από τους δυο γονείς αναλαμβάνει ρόλο συντονιστή και δίνει τον λόγο διαδοχικά σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Μπορείτε εδώ να ξεκινήσετε από τον μεγαλύτερο προς τον μικρότερο.

Δύο είναι οι ερωτήσεις που χρειάζεται να θέσετε στα παιδιά:»Tι περιμένεις/θα ήθελες να αλλάξει με εσένα και τα αδέρφια σου και τι περιμένεις/θα ήθελες να αλλάξει με τους γονείς σου».

Από τη στιγμή που όλοι θα έχουν εκφράσει τις επιθυμίες τους και ακόμα περισσότερο θα έχουν μιλήσει για τις δυσκολίες τους σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, δημιουργείτε ένα δεκάλογο κανόνων σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Στο κάτω μέρος βάζετε την υπογραφή σας (γονείς και παιδιά), πράξη που συμβολίζει τη συναίνεση όλων σε αυτά που αναγράφονται.

Αν θέλετε να το πάτε ακόμα παραπέρα μπορείτε να φτιάξετε ένα »σύστημα ανταμοιβής» με αυτοκόλλητα για όποιον τα πάει καλά με τους κανόνες (ενδείκνυται για μικρά παιδιά). Όποιος μαζέψει τα πιο πολλά αυτοκόλλητα κερδίζει ένα μικρό δώρο (πχ. βόλτα με το ποδήλατο).

Το »οικογενειακό συμβούλιο» θέτει τις βάσεις για μια ισορροπημένη και αρμονική οικογενειακή ζωή, όπου όλα τα μέλη της οικογένειας νιώθουν ότι είναι αποδεκτά και άξια σεβασμού. Επίσης περνά στα παιδιά το μήνυμα ότι οι διαφορές και τα όποια προβλήματα μπορούν καταρχήν να συζητηθούν και έπειτα να επιλυθούν.

Καλή επιτυχία! 🙂 Ολυμπιάννα

 

Τα παιδιά ζωγραφίζουν για να εκφραστούν, να διαχειριστούν, να μάς πουν…

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚόΣ ΣΤΑΘΜόΣ ΝέΩΝ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ Ν.ΗΡΑΚΛΕΊΟΥ

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στους τοίχους, στα τετράδια, στα μπλοκ τους… Τις ανάγκες τους; Τις επιθυμίες τους; Τα άγχη τους; Το χρώμα του ονείρου τους;

Το σίγουρο είναι ότι οι ενήλικες κοιτούν πάντα με ενδιαφέρον και ίσως διερευνητικά, με διάθεση αξιολόγησης και ερμηνείας, τις παιδικές ζωγραφιές.

Tο παιδικό ιχνογράφημα εστιάζει στον τρόπο ερμηνείας του σχεδίου ως προς τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα και τη συναισθηματική κατάστασή του. Στόχος του αφιερώματος που παρουσιάζουμε εδώ, σαφώς και δεν είναι η διάγνωση ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών ή διαταραχών. Πρόκειται για μιά γενική θεώρηση της σημασίας που ενδέχεται να έχει μια παιδική ζωγραφιά και του συναισθηματικού αποτυπώματος που αφήνει. 

Ιστορική αναδρομή

Το ιχνογράφηµα και η ζωγραφική αναγνωρίζονται ως δύο από τους σηµαντικότερους τρόπους έκφρασης των παιδιών και έχουν επανειληµµένα συνδεθεί µε την αποτύπωση της προσωπικότητας και των συναισθηµάτων τους. Οι ζωγραφιές τους αντανακλούν τον εσωτερικό τους κόσµο και απεικονίζουν στοιχεία…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 3.624 επιπλέον λέξεις

Αυτισμός

Μπορεί στη κοινή συνείδηση ένα παιδί με αυτισμό να είναι απλώς ένα παιδί που είναι  στον κόσμο του, για τον Γερμανό ψυχοθεραπευτή Bert Hellinger όμως είναι » ένα παιδί που κοιτά εκεί όπου οι γονείς δεν κοιτούν». Μπορεί να πρόκειται για κάποια απώλεια(πένθος) στην οικογένεια ‘η για κάποιο γεγονός που βιώνεται ως απειλή(υπαρκτή-ίσως και φαντασιακή) για το παιδί.

Δουλεύοντας με γονείς και παιδιά έρχεται συνέχεια μπροστά μου η ανάγκη για θεραπεία τόσο του ίδιου του παιδιού όσο και των γονιών του, ιδιαίτερα δε της μητέρας, η οποία έχει στενή συναισθηματική σύνδεση με το παιδί (πολύ έντονα στα πρώτα χρόνια ζωής του). Για μένα η μητέρα και ο τρόπος που βιώνει την Χ συμπτωματολογία του παιδιού της, επηρεάζουν(σε σημαντικό βαθμό) τη θεραπευτική πορεία του παιδιού. Άλλωστε μην ξεχνάμε πώς πριν γεννηθεί το παιδί και οπωσδήποτε τον πρώτο χρόνο ζωής του υπάρχει μόνο μέσα από τη ΜΗΤΕΡΑ. Ο δεσμός τους είναι »συμβιωτικός», η ύπαρξη του παιδιού καθορίζεται μέσα από το μητρικό βλέμμα, και μόνο: »Yπάρχω μέσα από εσένα μαμά, εγώ είμαι εσύ». Σταδιακά και πιο αργά χρονικά το παιδί »πάει» προς τον πατέρα, που μπαίνει στο προσκήνιο (αν του επιστρέψει η μητέρα) και αναλαμβάνει ουσιαστικό ρόλο.

‘Οταν οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με ένα παιδί που εμφανίζει τα πρώτα σημάδια αυτισμού πολύ σοφά (απ΄ότι έχω συζητήσει ως τώρα με τους γονείς) απευθύνονται σε ειδικούς. Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί πράγματι να είναι πολύ βοηθητική για όλη την οικογένεια.

Να μην ξεχνάτε όμως κάτι αγαπημένοι γονείς. Σε μια συμπτωματολογία αυτισμού (ή αντίστοιχη) δεν αρκεί να βάλετε το παιδί σε ένα πλαίσιο παρέμβασης μόνο του, χωρίς τη δική σας παρουσία. Δεν αρκεί να βομβαρδιστεί το παιδί από ψυχο-έργο-λόγω- θεραπείες. Χρειάζετε να δεσμευτείτε κι εσείς σε θεραπεία, προκειμένου να ανταπεξέλθετε καλύτερα μπροστά στη νέα πρόκληση, αλλά και να βοηθήσετε πιο αποτελεσματικά το παιδί σας.

Ακολουθούν κάποιοι εξωτερικοί σύνδεσμοι για περαιτέρω ενημέρωση, Ολυμπιάννα

 

Προειδοποιητικά σημάδια αυτισμού:  http://eidikospaidagogos.gr/proidopoihtika-simadia-autism/

Aυτισμός: Τι, πού πότε, πώς, γιατί; http://www.noesi.gr/book/syndrome/autism

Μοντέλα παρέμβασης: http://www.noesi.gr/book/syndrome/autism/odigos-paremvaseon

Πρόταση βιβλίων: http://www.noesi.gr/book/syndrome/autism-books

Τι μπορώ να κάνω με την κατάθλιψη, το άγχος, το θυμό;

Aπλά, πρακτικά, δοκιμασμένα!!! Με αγάπη για εσάς, Ολυμπιάννα

strokehope_site

Ας τα δούμε ένα ένα. Ρωτάς:

Τι μπορώ να κάνω με την κατάθλιψη;

1. Απασχόλησε τον εαυτό σου

Αν και μπορεί να νιώθεις ότι δεν θες να κάνεις τίποτε, το να είσαι δραστήριος μπορεί να σε βοηθήσει να νιώσεις πιο θετικά. Οπότε όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, τουλάχιστον προσπάθησε να κάνεις τις ασκήσεις αποκατάστασης. Ίσως τελικά διαπιστώσεις ότι ήταν πιο εύκολες από όσο νόμιζες.

    2. Να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου

Γράψε τα κομπλιμέντα που σου κάνει ο κόσμος καθώς και όσα έχεις επιτύχει ώστε να μπορείς να ανατρέξεις στις σημειώσεις σου και να τα θυμίζεις στον εαυτό σου όταν νιώθεις πεσμένος. Και πρόσεξε την εμφάνισή σου. –μία φροντισμένη εμφάνιση κάνει τους πάντες να νιώθουν καλύτερα. Οπότε χάρισε στον εαυτό σου ένα ωραίο κούρεμα ή ένα μανικιούρ. Αν δεν μπορείς να πάς σε κομμωτήριο κανόνισε να έρθει ένας κομμωτής από το σπίτι σου.

   3. Τρώγε σωστά και…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 715 επιπλέον λέξεις

Τα παιδιά, από τον Χαλίλ Γκιμπράν

 

 

» Τα παιδιά δεν είναι παιδιά σας. Είναι γιοι και κόρες της επιταγής της Ζωής για ζωή.

‘Ερχονται μέσα από εσάς, αλλά δεν προέρχονται από σας.

Και παρόλο ότι είναι μαζί σας, δεν σας ανήκουν.

Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι τις ιδέες σας, γιατί έχουν τις δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να μαντρώσετε τα κορμιά τους, αλλά όχι τις ψυχές τους, γιατί οι ψυχές ανήκουν στο μαντρί του αύριο που δεν μπορείτε να το δείτε ούτε καν στα όνειρά σας.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, αλλά όχι να τα κάνετε εικόνα του εαυτού σας.

Η ζωή δεν οπισθοχωρεί, ούτε παραμένει στο χτες.

Εσείς, είστε τα τόξα απ΄τα οποία εκτοξεύτηκαν σαν ζωντανά βέλη, τα παιδιά σας.

Ο Τοξότης παρακολουθεί τον στόχο του πάνω στο μονοπάτι του απείρου και με τη Δύναμή του του τεντώνει το τόξο δηλαδή εσάς- έτσι που τα Βέλη του να φύγουν γοργά και μακριά.

Μακάρι το βέλος που εκτινάχτηκε απ’το χέρι του Τοξότη να σας οδηγήσει στη χαρά.

Γιατί, Εκείνος, όσο αγαπά τα βέλη του που εκτινάσσονται μακριά, άλλο τόσο αγαπά και το τόξο που παραμένει σταθερό. »

 

 

Απόσπασμα από το βιβλίο Ο προφήτης, του Χαλίλ Γκιμπράν.

 

 

Και πάλι παιδιά…

Και πάλι παιδιά ….

Στο τέλος της μέρας, έχοντας ήδη δει, ακούσει, σκεφτεί πολλά ευχάριστα κι άλλα τόσα δυσάρεστα μια ζωγραφιά. Η ζωγραφιά μιας 1Οχρονης. Μιας μικρής χαριτωμένης στην οποία ζήτησα να μου κάνει ένα σχέδιο για να την γνωρίσω καλύτερα.
Χέρια τεντωμένα, ενωμένα, αγαπημένα. Μια οικογένεια. Ενωμένη, αγαπημένη. Ήταν τέτοια η δύναμη της ζωγραφιάς που θέλησα να την κρατήσω για ‘φυλαχτό’ , να ξορκίζει όλες εκείνες τις ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές που σκοντάφτω πάνω σε προδομένα όνειρα και ελπίδες, σε τσαλαπατημένους, τσακισμένους ανθρώπους που ψάχνουν τρομοκρατημένοι κάπου να πιαστούν. Τους καταλαβαίνω και τους αγαπώ κι εκείνους. Γιατί όλοι κρύβουμε μέσα μας βαθιές και ανομολόγητες πληγές. Άλλοι μάθαμε με τα χρόνια να αγαπάμε τις πληγές μας, άλλοι φοβόμαστε να τις δούμε, άλλοι προσπαθούμε ακόμη.. Είμαστε όμως όλοι ένα, δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος, υπάρχουν απλώς άλλοι μηχανισμοί άμυνας, άλλα μέσα και τρόποι για τον καθένα.

‘Οταν μου απευθύνονται για παροχή βοήθειας ψάχνω πάντα ένα πράγμα. Το φως. Ένα κομμάτι φωτός βαθιά τρυπωμένο στην ψυχή τους ή ίσως πιο φανερό, που μου επιτρέπει να τους δώσω το χέρι. Γιατί δεν αρκεί να ζητάς βοήθεια. Χρειάζεται να ξέρεις και να τη δέχεσαι.

Τα παιδιά είναι ολόφωτα. Μιλούν για κάτι που τους ενθουσιάζει και παίρνουν αυτόματα ένα απαλό ροζουλί χρώμα, το χρώμα της καρδιάς. Οι ‘μεγάλοι’ ξεχάσαμε τα παιδιά που κάποτε ήμασταν και μείναμε με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του ενήλικα. Χάσαμε το φως μας, ή τουλάχιστον δεν είμαστε πάντα τόσο λαμπεροί. Όμως αν μιμηθούμε τα παιδιά… αν μάθουμε να χαιρόμαστε με απλά πράγματα, αν απλώς επιτρέψουμε την αισιοδοξία και την χαρά να μας κατακλύσουν, αν γίνουμε πάλι παιδιά… οι μέρες μας θα είναι ομορφότερες και οι νύχτες θα σιγοψιθυρίζουν μόνο απαλά, μεταξένια, όνειρα και ελπίδες.

 

Στα πρωτοβρόχια…

 

Η σχέση του ζευγαριού, προηγείται χρονικά και ιεραρχικά, από εκείνη του γονέα-παιδιού. Για να το πούμε διαφορετικά, για να δημιουργήσει κανείς μια ισορροπημένη και ευτυχισμένη οικογένεια είναι προϋπόθεση να έχει επιλέξει τον κατάλληλο/η σύντροφο.

Επιλέξτε όσο τον δυνατό πιο προσεκτικά τους συντρόφους σας. Η επιλογή επαγγέλματος και συντρόφου άλλωστε, εξασφαλίζουν πάνω από το 50 % της ευτυχίας μας(ή δυστυχίας).Σ

Σε ότι τώρα αφορά τους ψυχολόγους…Ο ψυχολόγος είναι Βοηθός, Σύμμαχος και Συνοδοιπόρος για να αποκτήσει, όποιος το επιθυμεί, καλύτερη ποιότητα ζωής.

Δε χαιρόμαστε όταν έρχεστε συντετριμμένοι, και πολλές φορές θα ευχόμασταν να έχετε έρθει απλά για να μας πείτε τις απορίες σας για θέματα που σας απασχολούν, αλλά διαχειρίζεστε θαυμάσια.

Προσωπικά, ονειρεύομαι τη μέρα που θα υπάρχει πολύ πιο διαδεδομένη Σχολή Γονέων, για το ζευγάρι πριν γίνουν γονείς. Γιατί ενώ το σχολείο μαθαίνει ένα σωρό πράγματα (και αρκετά με αμφίβολη αξία για την ενήλικη ζωή) δεν μαθαίνει το πιο βασικό. Πώς σχετίζομαι με άλλους ανθρώπους. Φιλικά, ερωτικά, με όποιον άλλο τρόπο μπορείτε να φανταστείτε.
Και βλέπουμε οι ειδικοί διαλυμένα παιδιά – που πληρώνουν τα εκάστοτε ‘σπασμένα’ των γονιών, και φυσικά διαλυμένους γονείς.

Και το παιδί βγάζει εννοείται το σύμπτωμα ή τα συμπτώματα, που ‘αναγκάζουν’ τους γονείς να τρέξουν στον ειδικό.

..Κάντε ένα δώρο στο εαυτό σας. Μην περιμένετε την ανεμοθύελλα για να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό, ελάτε στα πρωτοβρόχια..!

Ολυμπιάννα

άρθρο για την επιλογή συντρόφου:
https://olympiannalazana.wordpress.com/τα-άρθρα-μου/η-eπιλογή-eρωτικού-συντρόφου-και-η-σύναψ