Είσοδος ελεύθερη! Σας περιμένουμε!!! 
Advertisements
Δεκ.1
Νοέ.10
Δουλεύοντας θεραπευτικά με playmobil …
Αν σκεφτεί κανείς ότι όλα ξεκίνησαν με έναν αστυνόμο – playmobil του νονού μου (σήμερα το συνειδητοποίησα!), θα πει πώς τίποτα δε είναι τυχαίο…
Η Συστημική αναπαράσταση είναι πραγματικά πολλά πράγματα μαζί, είναι δύσκολο να την εξηγήσει κανείς σαν θεραπευτική μέθοδο…Αυτό που συνήθως συνίσταται είναι να τη βιώσει.
Σας παραπέμπω σε ένα παλιότερο άρθρο μου για την Συστημική αναπαράσταση και τις τάξεις της αγάπης (https://olympiannalazana.wordpress.com/…/%CE%B7-%CF%83%CF%…/)
Η συστημική αναπαράσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί με αρκετούς τρόπους, είτε με τον ενδιαφερόμενο και τον συντονιστή σε ατομικό ραντεβού, είτε σε ομάδα. Ένας από τους τρόπους που προτιμώ προσωπικά είναι η ατομική εργασία με τις φιγούρες, τόσο με παιδιά όσο και με τους ενήλικες.
Στην αναπαράσταση με τις φιγούρες- playmobil συνήθως βλέπουμε τις »εμπλοκές» και τις κρυμμένες δυναμικές του οικογενειακού συστήματος του παιδιού ή του ενήλικα. Αφού αυτά γίνουν ΦΑΝΕΡΑ, δουλεύουμε μαζί προς την αποκατάσταση των ‘ανισορροπιών’ , ή καλύτερα προς την αποκατάσταση της Τάξης.
Αυτό που συνήθως μεταβάλλεται δεν είναι το πρόβλημα καθαυτό αλλά το πώς νιώθουμε ως προς αυτό( ωστόσο είναι και πολλές οι φορές που »επιδιορθώνεται», »επιλύεται» ή »καταστέλλεται» η όποια προβληματική κατάσταση). Θα μου πείτε αυτό ακριβώς κάνει και η ψυχοθεραπεία, ποια η διαφορά;
Για μένα η συστημική αναπαράσταση έρχεται να συμπληρώσει την όποια ψυχοθεραπευτική μέθοδο. Αλλάζει το πώς στεκόμαστε ψυχικά απέναντι σε όποιο θέμα και συχνά, χωρίς πολλά λόγια (για την ακρίβεια με λίγα ή καθόλου λόγια) φέρνει μια ‘ελαφριά’, σχεδόν ανεπαίσθητη αλλά πολύ σημαντική, ΚΙΝΗΣΗ σε ΟΛΟ το οικογενειακό σύστημα του ενδιαφερομένου.
Ενσωματώνοντας την συστημική αναπαράσταση στις ατομικές μου συνεδρίες νιώθω πώς κερδίζουμε χρόνο και πάμε γρηγορότερα σε μεγαλύτερο ‘βάθος’ με τον εκάστοτε ενδιαφερόμενο.. Αρκεί φυσικά να είναι έτοιμη και σύμφωνη η ψυχή του…
Και κάπου εκεί τα θαύματα ξεκινούν…
Ολυμπιάννα
Ιαν.7
Το »οικογενειακό συμβούλιο»
Το οικογενειακό συμβούλιο
Ένας τρόπος να έρθουν πιο κοντά οι γονείς με τα παιδιά τους είναι η οργάνωση του»οικογενειακού συμβουλίου»μια φορά το μήνα ή όσο συχνά κρίνετε εσείς απαραίτητο.
Η ιδέα είναι η εξής: Όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται μαζί γύρω από ένα τραπέζι. Ζητάμε από πριν στα παιδιά να έχουν γράψει σε δικό τους χαρτάκι τι ζητούν από εμάς τους γονείς και από τα αδέρφια τους. Αντίστοιχα κρατάμε τις δικές μας σημειώσεις για θέματα που μας δυσκολεύουν (πχ. τα παιδιά δεν στρώνουν τα κρεβάτια τους ή δεν μιλούν ευγενικά-τσακώνονται μεταξύ τους) . Ένας από τους δυο γονείς αναλαμβάνει ρόλο συντονιστή και δίνει τον λόγο διαδοχικά σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Μπορείτε εδώ να ξεκινήσετε από τον μεγαλύτερο προς τον μικρότερο.
Δύο είναι οι ερωτήσεις που χρειάζεται να θέσετε στα παιδιά:»Tι περιμένεις/θα ήθελες να αλλάξει με εσένα και τα αδέρφια σου και τι περιμένεις/θα ήθελες να αλλάξει με τους γονείς σου».
Από τη στιγμή που όλοι θα έχουν εκφράσει τις επιθυμίες τους και ακόμα περισσότερο θα έχουν μιλήσει για τις δυσκολίες τους σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, δημιουργείτε ένα δεκάλογο κανόνων σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Στο κάτω μέρος βάζετε την υπογραφή σας (γονείς και παιδιά), πράξη που συμβολίζει τη συναίνεση όλων σε αυτά που αναγράφονται.
Αν θέλετε να το πάτε ακόμα παραπέρα μπορείτε να φτιάξετε ένα »σύστημα ανταμοιβής» με αυτοκόλλητα για όποιον τα πάει καλά με τους κανόνες (ενδείκνυται για μικρά παιδιά). Όποιος μαζέψει τα πιο πολλά αυτοκόλλητα κερδίζει ένα μικρό δώρο (πχ. βόλτα με το ποδήλατο).
Το »οικογενειακό συμβούλιο» θέτει τις βάσεις για μια ισορροπημένη και αρμονική οικογενειακή ζωή, όπου όλα τα μέλη της οικογένειας νιώθουν ότι είναι αποδεκτά και άξια σεβασμού. Επίσης περνά στα παιδιά το μήνυμα ότι οι διαφορές και τα όποια προβλήματα μπορούν καταρχήν να συζητηθούν και έπειτα να επιλυθούν.
Καλή επιτυχία! 🙂 Ολυμπιάννα
Νοέ.20
Τα παιδιά ζωγραφίζουν για να εκφραστούν, να διαχειριστούν, να μάς πουν…
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στους τοίχους, στα τετράδια, στα μπλοκ τους… Τις ανάγκες τους; Τις επιθυμίες τους; Τα άγχη τους; Το χρώμα του ονείρου τους;
Το σίγουρο είναι ότι οι ενήλικες κοιτούν πάντα με ενδιαφέρον και ίσως διερευνητικά, με διάθεση αξιολόγησης και ερμηνείας, τις παιδικές ζωγραφιές.
Tο παιδικό ιχνογράφημα εστιάζει στον τρόπο ερμηνείας του σχεδίου ως προς τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα και τη συναισθηματική κατάστασή του. Στόχος του αφιερώματος που παρουσιάζουμε εδώ, σαφώς και δεν είναι η διάγνωση ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών ή διαταραχών. Πρόκειται για μιά γενική θεώρηση της σημασίας που ενδέχεται να έχει μια παιδική ζωγραφιά και του συναισθηματικού αποτυπώματος που αφήνει.
Ιστορική αναδρομή
Το ιχνογράφηµα και η ζωγραφική αναγνωρίζονται ως δύο από τους σηµαντικότερους τρόπους έκφρασης των παιδιών και έχουν επανειληµµένα συνδεθεί µε την αποτύπωση της προσωπικότητας και των συναισθηµάτων τους. Οι ζωγραφιές τους αντανακλούν τον εσωτερικό τους κόσµο και απεικονίζουν στοιχεία…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 3.624 επιπλέον λέξεις
Οκτ.31
Αυτισμός
Μπορεί στη κοινή συνείδηση ένα παιδί με αυτισμό να είναι απλώς ένα παιδί που είναι στον κόσμο του, για τον Γερμανό ψυχοθεραπευτή Bert Hellinger όμως είναι » ένα παιδί που κοιτά εκεί όπου οι γονείς δεν κοιτούν». Μπορεί να πρόκειται για κάποια απώλεια(πένθος) στην οικογένεια ‘η για κάποιο γεγονός που βιώνεται ως απειλή(υπαρκτή-ίσως και φαντασιακή) για το παιδί.
Δουλεύοντας με γονείς και παιδιά έρχεται συνέχεια μπροστά μου η ανάγκη για θεραπεία τόσο του ίδιου του παιδιού όσο και των γονιών του, ιδιαίτερα δε της μητέρας, η οποία έχει στενή συναισθηματική σύνδεση με το παιδί (πολύ έντονα στα πρώτα χρόνια ζωής του). Για μένα η μητέρα και ο τρόπος που βιώνει την Χ συμπτωματολογία του παιδιού της, επηρεάζουν(σε σημαντικό βαθμό) τη θεραπευτική πορεία του παιδιού. Άλλωστε μην ξεχνάμε πώς πριν γεννηθεί το παιδί και οπωσδήποτε τον πρώτο χρόνο ζωής του υπάρχει μόνο μέσα από τη ΜΗΤΕΡΑ. Ο δεσμός τους είναι »συμβιωτικός», η ύπαρξη του παιδιού καθορίζεται μέσα από το μητρικό βλέμμα, και μόνο: »Yπάρχω μέσα από εσένα μαμά, εγώ είμαι εσύ». Σταδιακά και πιο αργά χρονικά το παιδί »πάει» προς τον πατέρα, που μπαίνει στο προσκήνιο (αν του επιστρέψει η μητέρα) και αναλαμβάνει ουσιαστικό ρόλο.
‘Οταν οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με ένα παιδί που εμφανίζει τα πρώτα σημάδια αυτισμού πολύ σοφά (απ΄ότι έχω συζητήσει ως τώρα με τους γονείς) απευθύνονται σε ειδικούς. Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί πράγματι να είναι πολύ βοηθητική για όλη την οικογένεια.
Να μην ξεχνάτε όμως κάτι αγαπημένοι γονείς. Σε μια συμπτωματολογία αυτισμού (ή αντίστοιχη) δεν αρκεί να βάλετε το παιδί σε ένα πλαίσιο παρέμβασης μόνο του, χωρίς τη δική σας παρουσία. Δεν αρκεί να βομβαρδιστεί το παιδί από ψυχο-έργο-λόγω- θεραπείες. Χρειάζετε να δεσμευτείτε κι εσείς σε θεραπεία, προκειμένου να ανταπεξέλθετε καλύτερα μπροστά στη νέα πρόκληση, αλλά και να βοηθήσετε πιο αποτελεσματικά το παιδί σας.
Ακολουθούν κάποιοι εξωτερικοί σύνδεσμοι για περαιτέρω ενημέρωση, Ολυμπιάννα
Προειδοποιητικά σημάδια αυτισμού: http://eidikospaidagogos.gr/proidopoihtika-simadia-autism/
Aυτισμός: Τι, πού πότε, πώς, γιατί; http://www.noesi.gr/book/syndrome/autism
Μοντέλα παρέμβασης: http://www.noesi.gr/book/syndrome/autism/odigos-paremvaseon
Πρόταση βιβλίων: http://www.noesi.gr/book/syndrome/autism-books
Οκτ.27
Τι μπορώ να κάνω με την κατάθλιψη, το άγχος, το θυμό;
Aπλά, πρακτικά, δοκιμασμένα!!! Με αγάπη για εσάς, Ολυμπιάννα
Ας τα δούμε ένα ένα. Ρωτάς:
Τι μπορώ να κάνω με την κατάθλιψη;
- Απασχόλησε τον εαυτό σου
Αν και μπορεί να νιώθεις ότι δεν θες να κάνεις τίποτε, το να είσαι δραστήριος μπορεί να σε βοηθήσει να νιώσεις πιο θετικά. Οπότε όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, τουλάχιστον προσπάθησε να κάνεις τις ασκήσεις αποκατάστασης. Ίσως τελικά διαπιστώσεις ότι ήταν πιο εύκολες από όσο νόμιζες.
2. Να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου
Γράψε τα κομπλιμέντα που σου κάνει ο κόσμος καθώς και όσα έχεις επιτύχει ώστε να μπορείς να ανατρέξεις στις σημειώσεις σου και να τα θυμίζεις στον εαυτό σου όταν νιώθεις πεσμένος. Και πρόσεξε την εμφάνισή σου. –μία φροντισμένη εμφάνιση κάνει τους πάντες να νιώθουν καλύτερα. Οπότε χάρισε στον εαυτό σου ένα ωραίο κούρεμα ή ένα μανικιούρ. Αν δεν μπορείς να πάς σε κομμωτήριο κανόνισε να έρθει ένας κομμωτής από το σπίτι σου.
3. Τρώγε σωστά και…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 715 επιπλέον λέξεις
Οκτ.26
Τα παιδιά, από τον Χαλίλ Γκιμπράν
» Τα παιδιά δεν είναι παιδιά σας. Είναι γιοι και κόρες της επιταγής της Ζωής για ζωή.
‘Ερχονται μέσα από εσάς, αλλά δεν προέρχονται από σας.
Και παρόλο ότι είναι μαζί σας, δεν σας ανήκουν.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι τις ιδέες σας, γιατί έχουν τις δικές τους ιδέες.
Μπορείτε να μαντρώσετε τα κορμιά τους, αλλά όχι τις ψυχές τους, γιατί οι ψυχές ανήκουν στο μαντρί του αύριο που δεν μπορείτε να το δείτε ούτε καν στα όνειρά σας.
Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, αλλά όχι να τα κάνετε εικόνα του εαυτού σας.
Η ζωή δεν οπισθοχωρεί, ούτε παραμένει στο χτες.
Εσείς, είστε τα τόξα απ΄τα οποία εκτοξεύτηκαν σαν ζωντανά βέλη, τα παιδιά σας.
Ο Τοξότης παρακολουθεί τον στόχο του πάνω στο μονοπάτι του απείρου και με τη Δύναμή του του τεντώνει το τόξο δηλαδή εσάς- έτσι που τα Βέλη του να φύγουν γοργά και μακριά.
Μακάρι το βέλος που εκτινάχτηκε απ’το χέρι του Τοξότη να σας οδηγήσει στη χαρά.
Γιατί, Εκείνος, όσο αγαπά τα βέλη του που εκτινάσσονται μακριά, άλλο τόσο αγαπά και το τόξο που παραμένει σταθερό. »
Απόσπασμα από το βιβλίο Ο προφήτης, του Χαλίλ Γκιμπράν.
